Eşitlik İlkesi ve Ayrımcılık Yasağı
Eşitlik, işyerlerinde benzer işi yapanlara benzer ücretin verilmesinden, terfiye, işe alım ve çıkarma gibi uygulamalarda ortak bir tutumu ifade eder. Yasal hakların kullanımında bile eşitliğe uygun davranmak gerekir. Ayrımı haklı kılan objektif bir neden olmadıkça işverenler, işçilere farklı davranmamalıdır. İşçiler arasında ayrımı haklı kılan nedenlerin olması halinde yapılan farklı işlem ayrımcılık oluşturmayacaktır.
Eşitlik İlkesinin İhlali ve İddia Edilebilmesi
Eşitliğin ihlal edildiğinin iddia edebilmesi için karşılaştırılabilir bir çalışan grubunun olması gerekir. İşverenin kendisine tanınan bir hakkı ayrımcılık oluşturacak şekilde kullanması da eşitliğe aykırı olarak değerlendirilir. Performans gerçekten de ücret zammı uygulamasında ayrımı haklı kılan nedendir. Fakat objektif olmayan diğer çalışanlarla benzer performansa rağmen yapılan düşük değerlendirmeler düşük zammın gerekçesi olmayacaktır. Sosyal haklarda bu durum ayrımı haklı kılan bir neden olarak değerlendirilemeyecektir. Aynı durumda olan işçilere farklı işlemler yapılıyorsa, çalışan bu durumda yoksun kaldığı haklarını talep edebilecektir.
Ayrımcılık Yasağı
Ayrımcılık İş Kanunu’nun 5’inci maddesinin ilk fıkrasında belirtilen dil, ırk, cinsiyet, siyasal düşünce, felsefi inanç, din ve mezhep gibi sebeplere dayalı olarak yapılırsa, işçi dört aya kadar ücreti tutarındaki uygun bir tazminattan başka yoksun bırakıldığı haklarını da talep edebilir. Kanunun 5’inci maddesinin ikinci fıkrasında tam süreli - kısmi süreli işçi ile belirli süreli - belirsiz süreli işçi arasında farklı işlem yapma yasağı öngörülmüş, üçüncü fıkrada ise cinsiyet ve gebelik sebebiyle ayrım yasağı düzenlenmiştir.
